Jeśli dręczy Cię chrapanie, są pewne rzeczy, które możesz zrobić, aby sobie pomóc. Istnieje wiele skutecznych metod leczenia, a nowe postępy w technologii medycznej pojawiają się każdego dnia. Urządzenia do leczenia chrapania stały się bardziej wygodne i skuteczne, a może je przepisać lekarz pierwszego kontaktu lub otolaryngolog. Rozwiązania te mogą być dostosowane do konkretnych potrzeb.
Przyczyny chrapania
Chrapanie może być spowodowane przez wiele różnych czynników, w tym przeziębienie lub infekcję zatok, niedrożność dróg oddechowych lub alkohol i niektóre leki. Generalnie nie jest to nic wielkiego, jeśli chrapiesz tylko raz lub dwa razy w tygodniu, ale jeśli chrapiesz każdej nocy, może to być oznaką większego problemu, takiego jak obturacyjny bezdech senny. Inne czynniki, które mogą prowadzić do chrapania to wiek i nadwaga. Również bycie w ciąży może rozluźnić gardło.
Jeśli chrapanie Ci przeszkadza, można zmienić pozycję podczas snu i spróbować kilku różnych technik. Na przykład, oparcie głowy na poduszce klinowej może otworzyć drogi oddechowe. Inne wskazówki to używanie nawilżacza w sypialni i usuwanie alergenów. Jeśli jednak przyczyny są zbyt poważne, abyś mógł zmienić pozycję, być może będziesz musiał udać się do lekarza. Chrapanie może dotknąć każdego, a większość ludzi doświadcza go w pewnym momencie swojego życia.
Oprócz oczywistych implikacji zdrowotnych, chrapanie może również wpływać na Twój nastrój. Osoby, które chrapią, mogą budzić się kilka razy w ciągu nocy, nawet nie zdając sobie z tego sprawy, i mogą czuć się zmęczone, ospałe, a nawet przygnębione. Ponieważ aktywność mózgu podczas snu jest kluczowa dla naszego zdrowia psychicznego, ważne jest, aby uzyskać jak najlepszy sen. Niedobór snu może również prowadzić do osłabienia układu odpornościowego, co może prowadzić do zwiększenia ryzyka zachorowania.
Jedną z najczęstszych przyczyn chrapania jest bezdech senny, powszechne zaburzenie, w którym oddech ustaje nagle. Stan ten jest spowodowany tymczasowym zablokowaniem sygnałów nerwowych w mózgu, które kontrolują oddychanie. Osoby z OSA zazwyczaj zaczynają intensywnie chrapać krótko po zaśnięciu i chrapią intensywnie przez całą noc. Dźwięk jest głośny i ciągły, a oddech jest wielokrotnie wstrzymywany w ciągu nocy.
W celu skorygowania tego problemu może być zalecony zabieg chirurgiczny. Zabieg polega na usunięciu nadmiaru tkanki, która blokuje drogi oddechowe. Może być również stosowany w przypadku polipów nosa, odchylonej przegrody i innych blokad. Istnieją również mniej inwazyjne operacje, które można wykonać w celu leczenia chrapania, takie jak ablacja o częstotliwości radiowej. Leczenie chrapania jest uzależnione od rodzaju i nasilenia problemu.
Wyniki badań sugerują, że sen z partnerem, który chrapie, wiąże się ze zwiększonym stresem, depresją i zmęczeniem. Efekty te nie są jednak znaczące w ogólnej jakości snu. Dwie trzecie partnerów łóżkowych chrapiących zgłasza niską jakość snu. Skarżą się oni na ciągłe przerwy w śnie.
Chociaż niektóre leki są pomocne w zmniejszaniu chrapania, mogą one pomóc tylko chrapiącemu. Różne środki wspomagające sen i zatyczki do uszu mogą być pomocne także dla osób nie chrapiących. Stosowanie CPAP również okazało się pomocne dla partnerów łóżkowych cierpiących na zespół bezdechu sennego. Nie wykazano jednak, aby leczenie to zmniejszało poziom lęku i depresji.
Leczenie
Leczenie chrapania, które znacząco obniża jakość snu, obejmuje zmiany stylu życia, takie jak utrata wagi i ograniczenie spożycia alkoholu, do urządzeń doustnych, takich jak paski do nosa i ustniki. Niektóre osoby mogą być również kandydatami do zabiegu chirurgicznego. Zabiegi te mogą skorygować wiele podstawowych problemów, takich jak blokada przepływu powietrza w nosie lub zapadanie się dróg oddechowych.
W skrajnych przypadkach chrapanie może być objawem poważniejszej choroby podstawowej, takiej jak obturacyjny bezdech senny, który polega na powtarzającym się utrudnianiu oddychania przez drogi oddechowe podczas snu. Jeśli obawiasz się o przyczynę chrapania, powinieneś zgłosić się do lekarza w celu przeprowadzenia pełnej oceny snu. Może to obejmować testy snu przeprowadzone w domu lub w laboratorium snu.
Chirurgiczne leczenie chrapania obniżającego jakość snu może obejmować zabieg usunięcia migdałków lub migdałków. Zabieg ten wymaga znieczulenia ogólnego i wiąże się z tygodniowym okresem rekonwalescencji. Najczęstszym powikłaniem tego zabiegu jest krwawienie, ale występuje ono rzadko. W zmniejszeniu chrapania mogą również pomóc donosowe spraye steroidowe.
Osoby z nadwagą są głównym czynnikiem ryzyka chrapania. Otyłość powoduje również dodatkowe tkanki w gardle, utrudniając przepływ powietrza. Utrata wagi również pomoże zmniejszyć chrapanie. Innym sposobem leczenia chrapania, które zmniejsza jakość snu, jest unikanie alkoholu lub środków uspokajających. Alkohol rozluźnia mięśnie w gardle i może przyczyniać się do chrapania.
Chrapanie jest poważnym problemem zdrowotnym i powinno być traktowane jako takie. Istnieje kilka medycznych opcji jego leczenia, w tym CPAP i urządzenia doustne. Jeśli problem jest bardziej zaawansowany lub przewlekły, lekarz może zalecić zabieg chirurgiczny, aby naprawić problem fizyczny.
Chirurgiczne metody leczenia chrapania, które obniżają jakość snu, obejmują laserowo wspomaganą uvulopalatoplastykę (LAUP), zabieg chirurgiczny wykorzystujący fale radiowe o niskiej intensywności do obkurczenia podniebienia miękkiego. Zabieg ten jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym i może trwać do 30 minut.
Oprócz tego, że chrapanie wpływa na jakość snu, może również wpływać na sen partnera. W skrajnych przypadkach chrapanie może nawet prowadzić do bezdechu sennego, który jest poważnym stanem medycznym. Na szczęście istnieją różne opcje leczenia chrapania, które mogą radykalnie poprawić jakość snu.
Przyjmowanie leków na przewlekłe zatkanie nosa to kolejny sposób na zmniejszenie chrapania. W nocy mięśnie gardła rozluźniają się, powodując zwężenie dróg oddechowych. Na szczęście dostępne są leki, które działają w celu poprawy oddychania. To leczenie może być pomocne zarówno dla tych, którzy cierpią z powodu chrapania, jak i dla tych, którzy po prostu chcą poprawić swój sen.
Zwiększone ryzyko udaru
Badania wykazały związek między chrapaniem a zwiększonym ryzykiem udaru. Ryzyko to wzrasta wraz z głośnością, częstotliwością i innymi aspektami chrapania. Osoby z ciężkim OSA mają również zwiększone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Badacze nie są pewni, dlaczego istnieje ten związek, ale obecnie próbują ustalić, dlaczego chrapanie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem udaru.
Naukowcy badania obejmowały 400 pacjentów z udarem mózgu i 400 kontroli społeczności. Uczestnicy byli pytani o swoje nawyki związane z chrapaniem oraz o historię udaru. Wyniki wykazały, że chrapiący mieli zwiększone ryzyko udaru podczas snu, ale ryzyko to było niskie, jeśli chrapali mniej niż trzy razy w tygodniu. Mimo że zwiększone ryzyko nie było istotne podczas snu, wiązało się ze zwiększonym ryzykiem śmiertelności u pacjentów z udarem w okresie sześciu miesięcy.
Badacze stwierdzili również, że chrapanie zwiększało ryzyko chorób układu krążenia u kobiet. Większość wcześniejszych badań skupiała się na mężczyznach. Badanie Nurses’ Health Study obejmowało 8 lat danych kontrolnych dotyczących prawie 70 000 kobiet. Stwierdzono również, że chrapanie zwiększa ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego i chorób sercowo-naczyniowych.
Chrapanie wiąże się z większym problemem zwanym obturacyjnym bezdechem sennym. Badania wykazały, że osoby z tym schorzeniem mają o 67 procent wyższe ryzyko wystąpienia udaru mózgu. Dodatkowo osoby z tym schorzeniem wykorzystują więcej zasobów opieki zdrowotnej niż osoby z normalnym chrapaniem.
Chociaż chrapanie jest często kojarzone z bezdechem sennym, większość osób, które chrapią, nie ma tej choroby. Badania wykazały, że umiarkowane lub ciężkie chrapanie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem udaru mózgu. Związek ten jest jednak mniejszy niż u osób, które nie mają tego schorzenia.
Badacze zauważyli, że związek między chrapaniem a udarem nie został jeszcze udowodniony, ale potrzeba więcej badań, aby potwierdzić ten związek. Badacze zauważyli, że pacjenci, którzy chrapią, często mają wysokie ciśnienie krwi, które jest jednym z czynników ryzyka udaru. Badacze doszli do wniosku, że chrapanie może prowadzić do rozwoju nadciśnienia, które uszkadza i osłabia naczynia krwionośne.
Naukowcy zbadali aktywność mózgu podczas snu w trakcie badania polisomnograficznego, aby określić ten związek. Stwierdzono, że pacjenci z udarem potrzebowali więcej czasu, aby zasnąć, a ich efektywność snu była znacznie niższa niż u osób, które nie miały tego problemu. Byli też mniej skłonni do drzemek w ciągu dnia. Brak snu stawia pacjentów po udarze na wyższe ryzyko kolejnego udaru, są też bardziej narażeni na upadek. Ta niewystarczająca ilość snu wydłuża również rekonwalescencję i upośledza ogólny stan zdrowia.
Podobne tematy