Istnieje kilka opcji leczenia chrapania po operacji nosa. Zabiegi te mogą obejmować funkcjonalną plastykę nosa, septoplastykę, palatoplastykę koblacyjną lub terapię implantami paltalnymi. Przed poddaniem się tym zabiegom należy porozmawiać z chirurgiem o swoich indywidualnych potrzebach.
Funkcjonalna plastyka nosa
Jeśli rozważasz przeprowadzenie operacji plastycznej nosa w celu skorygowania chrapania, powinieneś zapytać swojego lekarza o potencjalne powikłania. W niektórych przypadkach operacja plastyczna nosa może skorygować problem chrapania, ale zależy to od jego przyczyny. Zanim zdecydujesz się na tę opcję, powinieneś zadać swojemu chirurgowi pięć pytań, które pomogą Ci zdecydować, czy ten zabieg jest dla Ciebie odpowiedni.
Po pierwsze, powinieneś być świadomy, że chrapanie jest dość powszechne w pierwszych kilku tygodniach po zabiegu rhinoplastyki. W tym okresie drogi oddechowe będą zablokowane, co może przyczynić się do chrapania. Na szczęście chrapanie powinno ustąpić po ustąpieniu obrzęku i ponownym udrożnieniu dróg oddechowych. Jeśli jednak nie ustąpi po kilku tygodniach, należy udać się do lekarza. Lekarz sprawdzi, czy drogi oddechowe nie są zablokowane i w razie potrzeby zaleci kolejną operację lub rewizyjną plastykę nosa.
W zależności od przyczyny chrapania, operacja plastyczna nosa może pomóc w łatwiejszym oddychaniu w nocy. Chirurg dostosuje kształt nosa tak, aby drogi oddechowe były szerokie i otwarte. Poprawi to jakość Twojego snu i czas jego trwania.
Chociaż rhinoplastyka nie jest rozwiązaniem problemu chrapania, może ona znacznie poprawić jakość Twojego życia. Może być również korzystna dla Twojego zdrowia, zwłaszcza jeśli masz nadwagę lub cierpisz na inne schorzenia, takie jak astma. Ale jeśli Twoje chrapanie jest wynikiem problemu strukturalnego, rhinoplastyka nie wyeliminuje go całkowicie. Powinieneś być przygotowany na pewne chrapanie po zabiegu, ponieważ jest ono powszechne przez kilka tygodni po zabiegu.
Jedną z najważniejszych rzeczy, które możesz zrobić, aby zminimalizować chrapanie po operacji nosa jest przestrzeganie zaleceń lekarza. Lekarze doradzą, aby uniknąć ciężkiego podnoszenia, pochylania się i palenia podczas odzyskiwania. Ważne jest również, aby dużo odpoczywać, aby zapobiec dalszym komplikacjom.
Przed wyborem operacji chrapania, należy skonsultować się z chirurgiem na temat swojego stanu. Otolaryngolog może pomóc Ci ustalić, czy zabieg jest dobrym rozwiązaniem Twojego problemu z chrapaniem. Dokładna ocena wykaże, czy operacja poprawiła problem chrapania i QOL.
Septoplastyka
Po poddaniu się operacji nosa, możesz być zaniepokojony wpływem tej operacji na Twój sen. W wielu przypadkach operacja nosa nie eliminuje całkowicie chrapania. Może jednak poprawić jakość życia. Są pewne rzeczy, które można zrobić, aby zminimalizować wpływ tej operacji na chrapanie.
Jedną z opcji jest septoplastyka. Podczas tego zabiegu chirurg skoryguje odchyloną przegrodę i poprawi Twój problem z chrapaniem. Przed poddaniem się tej procedurze, należy omówić plusy i minusy z chirurgiem plastycznym. Zabieg ten może przynieść trwałą ulgę.
Jeśli lekarz zaleci operację, upewnij się, że postępujesz zgodnie z instrukcjami lekarza dotyczącymi sposobu odpoczynku po zabiegu. Należy starać się unikać podnoszenia ciężkich przedmiotów i schylania się. Należy również unikać palenia papierosów. Przez pierwsze kilka dni po zabiegu septoplastyki należy unikać schylania się. Aby uniknąć bólu i powikłań, odpoczywaj jak najwięcej. Twój powrót do zdrowia będzie szybszy i bardziej komfortowy.
Podczas gdy przyczyną chrapania może być tak prosta jak niedrożność nosa, może być ono oznaką poważniejszego stanu zdrowia, takiego jak obturacyjny bezdech senny, który charakteryzuje się powtarzającymi się przerwami w oddychaniu w ciągu nocy. Jeśli podejrzewasz, że cierpisz na zaburzenia snu, Twój lekarz może wykonać testy snu, aby ustalić, czy masz chorobę podstawową.
Po operacji nosa powinni Państwo zacząć zauważać poprawę w zakresie chrapania. Jednak w ciągu pierwszych kilku tygodni mogą Państwo nadal odczuwać chrapanie. Na szczęście większość chrapania ustępuje w ciągu tygodnia lub dwóch. Jeśli jednak utrzymuje się, należy porozmawiać z lekarzem, aby upewnić się, że nie ma blokady w drogach oddechowych. Jeśli tak jest, konieczna może być inna procedura lub rewizyjna plastyka nosa.
Niektórzy lekarze mogą zalecić wykonanie snoreplastyki iniekcyjnej. Zabieg ten wykonywany jest w warunkach ambulatoryjnych i wymaga znieczulenia miejscowego. Po zastosowaniu znieczulenia, do podniebienia miękkiego zostanie wstrzyknięty środek sklerotyczny. Zabieg trwa zazwyczaj około 45 minut.
Palatoplastyka koblacyjna
Palatoplastyka koblacyjna jest stosunkowo nową techniką chirurgiczną, która jest stosowana w leczeniu chrapania i łagodnego bezdechu sennego. Zabieg polega na wykorzystaniu energii o częstotliwości radiowej do obkurczenia tkanek miękkich wewnątrz nosa i podniebienia miękkiego. Zabieg jest bezpieczny, a rezultaty są zwykle zauważalne w ciągu trzech do sześciu tygodni. Pacjenci często odczuwają minimalny lub umiarkowany dyskomfort pooperacyjny. Pacjenci powinni spodziewać się minimalnego krwawienia i zasinienia.
Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym w warunkach ambulatoryjnych. Polega on na wprowadzeniu cienkiego, podobnego do igły instrumentu do podniebienia miękkiego i wycięciu nadmiaru tkanki. Powoduje to usztywnienie podniebienia i zmniejszenie wibracji związanych z chrapaniem.
Pacjenci zazwyczaj wracają do pracy następnego dnia po zabiegu. Obrzęk może występować przez kilka dni po zabiegu, ale ustępuje w ciągu około dwóch tygodni. W tym czasie pacjenci powinni przyjmować środki przeciwbólowe i zażywać pastylki na gardło. Zabieg nie powinien spowodować poważnego krwawienia, ale należy unikać przyjmowania aspiryny i innych leków z grupy NLPZ przez co najmniej dwa tygodnie przed zabiegiem. Ważne jest również, aby unikać suplementów witaminowych i leków ziołowych przez dwa tygodnie przed zabiegiem.
Opcje chirurgiczne redukcji tkanki podniebienia miękkiego obejmują palatoplastykę wspomaganą kauteryzacją, koblację podniebienia miękkiego oraz redukcję podniebienia miękkiego za pomocą częstotliwości radiowej. W ciężkich przypadkach przyczyną chrapania mogą być migdałki. W takim przypadku konieczna może być tonsillektomia.
Procedura ta może być skutecznym sposobem leczenia chrapania i bezdechu sennego. Pacjenci mogą odczuć zmniejszenie intensywności chrapania w skali VAS od 0 do 10. Średnia zmiana wynosiła od 8 do 9 dB. Takie zmniejszenie intensywności chrapania jest znaczące. Oprócz zmniejszenia chrapania, pacjenci zgłaszali również poprawę jakości życia.
Przeprowadzono niewielką liczbę randomizowanych badań kontrolowanych w celu oceny skuteczności różnych metod chirurgicznych w leczeniu chrapania i bezdechu sennego. W przypadku uvulopalatoplastyki wspomaganej laserem w jednym badaniu odnotowano zmniejszenie subiektywnego chrapania, ale nie zaobserwowano istotnego efektu w odniesieniu do wskaźnika bezdechów-hipopenii. W innym badaniu zastosowano ablację o częstotliwości radiowej.
Terapia implantami podniebiennymi
Interwencja chirurgiczna w celu złagodzenia chrapania jest obecnie dostępna jako opcja dla pacjentów, którzy przeszli operację nosa. Lekarz może wykonać minimalnie inwazyjną procedurę znaną jako implant filarowy, aby skorygować podstawowy problem podniebienia. Te małe tkane implanty są umieszczane pod podniebieniem miękkim, aby zmniejszyć wibracje, które powodują chrapanie. Zabieg ten wykonywany jest w gabinecie lekarskim w znieczuleniu miejscowym i trwa zazwyczaj około dwudziestu minut.
Przed wykonaniem zabiegu, lekarz przeprowadzi dokładne badanie fizyczne i omówi historię zdrowia oraz cele leczenia. Przeprowadzi również badanie jamy ustnej i nosa, aby ustalić, czy jakieś obszary mogą utrudniać przepływ powietrza. Obszary te mogą obejmować odchyloną małżowinę uszną, duże turbinki, powiększone migdałki, długi lub gruby języczek, sflaczałe podniebienie miękkie oraz dużą podstawę języka.
Istnieją dwa główne podejścia chirurgiczne do palatoplastyki: znieczulenie miejscowe i znieczulenie ogólne. W znieczuleniu miejscowym lekarz wprowadza sondę o częstotliwości radiowej do podniebienia miękkiego w kluczowych miejscach w celu jego zacieśnienia. W zależności od stopnia niedrożności, może być potrzebnych wiele sesji zabiegowych. Zabieg trwa zazwyczaj około 20 minut, a większość osób zgłasza minimalny lub łagodny ból.
Inne procedury chirurgiczne w leczeniu chrapania obejmują uvulopalatopharyngoplastykę lub chirurgię laserową. Zabieg chirurgiczny może skrócić podniebienie miękkie i języczek, otwierając drogi oddechowe i zmniejszając wibracje. Jednak te zabiegi nie zawsze są odpowiednie dla pacjentów z bezdechem sennym. Są one również związane z pewnym ryzykiem, w tym z zakażeniem, krwawieniem i niedrożnością nosa.
Druga operacja leczenia chrapania po operacji nosa polega na usunięciu nadmiaru tkanki w gardle. U pacjenta z obturacyjnym bezdechem sennym, nadmiar tkanki w gardle uniemożliwia otwarcie dróg oddechowych i może z czasem prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych. Pacjenci poddawani temu zabiegowi często mają za sobą wcześniejsze operacje podniebienia.
Często chrapanie jest spowodowane poważnym stanem zdrowia. Jeśli towarzyszy mu przerwa w oddychaniu, może być oznaką obturacyjnego bezdechu sennego, zaburzenia snu, które może dotyczyć nawet 80% populacji. Aby zapobiec lub zminimalizować to schorzenie, większość chrapiących powinna poddać się dokładnej ocenie snu.
Podobne tematy